ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ ΚΙΑΤΟΥ, ΦΑΕ Τ' ΑΥΓΟ ΣΟΥ (ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΚΑΔΟ ΣΟΥ)

Μια ιστορική απόφαση πάρθηκε χτες από το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης του Κιάτου:

 

Κυρίες και Κύριοι, λύθηκε οριστικά το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμάτων, κοινώς σκουπιδιών!

 

Οι αντιδράσεις αναμένονται ζωηρότατες θα τολμούσα να πω σε παγκόσμιο επίπεδο. Χωρίς αμφιβολία αντιπροσωπείες από τους δήμους του Πεκίνου, της Πόλης του Μεξικού, της Νέας Υόρκης, του Λάγος και άλλων μεγαλουπόλεων με οξύτατα σκουπιδοπροβλήματα, θα επισκεφθούν επειγόντως την πόλη μας προκειμένου να διαφωτιστούν σχετικά με την επαναστατική μέθοδο που επινοήθηκε από πάτριους εγκέφαλους. Το Νόμπελ μας περιμένει στη γωνία.

 

Η μέθοδος μπορεί να περιγραφεί ως ακολούθως:

 

Σε πρώτη φάση προμηθευόμαστε μια ποσότητα από κάδους νέου χρώματος (καφέ) τους οποίους τοποθετούμε δίπλα στους ήδη υπάρχοντες μπλε και πράσινους. Το κάθε χρώμα θα φιλοξενεί μια συγκεκριμένη κατηγορία σκουπιδιών η οποία θα γνωστοποιηθεί στους πολίτες μετά από μια σειρά μαζικών σεμιναρίων λαϊκής επιμόρφωσης, ακριβώς δηλαδή όπως γινόταν πάντα σ' αυτόν τον τόπο.

 

Αν και είναι γνωστή τόσο η ευαισθησία του νεοέλληνα στα περιβαλλοντικά προβλήματα όσο και η ανάλογη μεγαλοψυχία των νεοελληνικών αρχών έναντι των υπηκόων, συγγνώμη, των πολιτών ήθελα να πω, αυτής της χώρας, ο κάθε κανόνας πρέπει να συνοδεύεται και από τις σχετικές κυρώσεις για τους παραβάτες. Συνεπώς επιβάλλεται πρόστιμο 500 έως 5.000 ευρώ για τους μη συμμορφούμενους προς τας υποδείξεις, ποσό που θα διπλασιάζεται για τους υπότροπους. Επειδή βέβαια η χώρα χρειάζεται κίνητρα για την πολυπόθητη ανάπτυξη, τα αντίστοιχα πρόστιμα προς μεγάλες επιχειρήσεις (πχ σουπερμάρκετ) θα είναι της τάξης των 200 ευρώ (χωρίς “έως”).

 

Δεν είναι ακόμα ξεκαθαρισμένο ποιός και με τι ακριβώς τρόπο θα επιληφθεί του άχαρου ρόλου της παρακολούθησης και καταγγελίας των κακομαθημένων πολιτών έτσι ώστε να πέσει βαρύς ο πέλεκυς της απονομής οικολογικής δικαιοσύνης, αλλά αυτό είναι μια μικρή λεπτομέρεια η οποία θα επιλυθεί με την καλή θέληση που εμπνέει σε όλους μας η αγάπη προς το περιβάλλον και η προσδοκία μιας πόλης καθαρής. 

 

Σε δεύτερη φάση κατασκευάζουμε με δικά μας έξοδα ένα υπερσύγχρονο κέντρο διαχείρισης των ήδη ταξινομημένων σε κατηγορίες μέσω εθελοντικής και συνεπώς δωρεάν εργασίας από τους δημότες σκουπιδιών. Η κατασκευή αυτής της μονάδας που θα είναι άκρως φιλική προς το περιβάλλον παρέχει και το επιπρόσθετο πλεονέκτημα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.

 

Επειδή όμως, ως γνωστόν, οι δήμοι στην Ελλάδα έχουν υποστεί καθίζηση τόσο σε οικονομικούς πόρους όσο και σε δυναμικό προσωπικού, είναι ευτύχημα που οι περιορισμοί αυτοί δεν υφίστανται για ιδιώτες επενδυτές και συνεπώς αποτελεί λογική συνέπεια η ανάθεση της διαχείρισης της μονάδας αυτής, της κατασκευασμένης με δημόσια δηλαδή δικά μας έξοδα, σε κάποιον ιδιώτη ο οποίος φυσικά θα πρέπει να βγάλει και το κέρδος του ο άνθρωπος. Σπάζω το κεφάλι μου να ανακαλύψω το πως θα βγει αυτό το κέρδος αλλά δυστυχώς είμαι λιγάκι αφελής και δεν το έχω καταφέρει ακόμα. Ίσως όμως με βοηθήσει στο εγγύς μέλλον η ανάγνωση των νέων δημοτικών τελών.

 

Τέλος, η 3η και πλέον ευφυής φάση προβλέπει τον προσωπικό κάδο, ή μάλλον, τους προσωπικούς κάδους. Οι κάδοι αυτοί (πάντα μπλε, πράσινοι και καφέ) θα αγοράζονται από τους δημότες και θα τους παρέχει ο Δήμος.

 

Ήδη εδώ έχω ένα μικρό πρόβλημα κατανόησης της διαδικασίας μια και από ότι γνώριζα έως τώρα το ρήμα “αγοράζω” πάει παρέα με τη φράση “από όπου επιθυμώ” και όχι από τη φράση “μόνο από έναν συγκεκριμένο πωλητή” γιατί αυτή η δεύτερη φράση παραπέμπει στην έννοια του καρτέλ. Επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος ο καθένας να αρχίσει να κάνει ύποπτους πολλαπλασιασμούς, για παράδειγμα τόσες οικογένειες επί τόσους κάδους η οικογένεια επί τόσο ο κάθε κάδος και να βγάζει περίεργα εξαψήφια, τουλάχιστον, αποτελέσματα σε ευρώ.

 

Ο επόμενος προβληματισμός έχει να κάνει με το ερώτημα “μα που θα τους βάλω αυτούς τους κάδους μου”; Ο νέος κανονισμός σου δίνει μια βοήθεια: Όχι στο δρόμο, όχι στους κοινόχρηστους, όχι εδώ, όχι εκεί και άρα σε καθοδηγεί στην απάντηση: Μέσα στο σπίτι σου.

 

Στο σπίτι σου είσαι τελείως ελεύθερος. Μπορείς να τους έχεις στην ταράτσα για να παίρνουν εύκολα αέρα ή στην αυλή για να κοσμούν το περιβάλλον και αν δεν έχεις ταράτσα ή αυλή θα έχεις σίγουρα μια βεράντα ή ένα μπαλκονάκι να σε κοιτάνε που πίνεις τον καφέ σου και να σε εμπνέουν. Θα μπορούσες να τους βάλεις και στο σαλόνι να τους δείχνεις στους φίλους σου να ζηλεύουν ή να τους τοποθετήσεις στην κρεβατοκάμαρα σου έτσι ώστε να κοιμάσαι ήσυχος ότι δεν θα στους κλέψουν.

 

Λύσεις βρίσκονται πάντα, αρκεί να υπάρχει καλή θέληση και οικολογική ευαισθησία. Περιμένω με αγωνία τους προσωπικούς μου κάδους.

 

 

Υπογραφή

 

Ένας επίδοξος επιλεκτικός-συλλεκτικός εθελοντής ρακοσυλλέκτης.

 

 

 Γ.Γεωργόπουλος